Kiel ni kovru virinajn vizaĝojn se oni ne kapablas bone kovri virinan pubon?
aphorism by Valeriu Butulescu from Fragmentaro
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
Related quotes
Oni bone vidas nur per sia koro. La esenco estas nevidebla per okuloj.
Antoine de Saint-Exupéry in La Eta Princo (1943)
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
Bone estas, ke oni ne komunikas al ni anticipe la tagon de nia morto. Pro emocio ni mortos pli rapide.
aphorism by Valeriu Butulescu from Fragmentaro
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
Pli bone ne kredi ideon ol kredi ĝin sen scii kial.
aphorism by Valeriu Butulescu from Fragmentaro
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
Sancho: Nu, bone, ĉio havas rimedon, escepte de la morto, sub kies jugo ni devas pasi vole nevole ĉe la fino de nia vivo. Mi vidas per mil signoj, ke mia mastro estas frenezulo enferminda, sed tial, ke mi sekvas kaj servas lin, mi mem kvazaŭ konkuras kun li kaj eĉ pli frenezas, laŭ la proverboj, «kun kiu vi kuniĝas, tia vi fariĝas», kaj, «kun kiu vi festas, tia vi estas».
line from La inĝenia hidalgo Don Kiĥoto de Manĉo, script by Miguel de Cervanto Saavedra (1605)
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
Sam-kiel arboj, iuj homoj povas mortigi nur per sia falo.
aphorism by Valeriu Butulescu from Fragmentaro
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
Estu klara sam-kiel maro kirliĝanta nur marĝene.
aphorism by Valeriu Butulescu from Fragmentaro
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
Sam-kiel frukto. Vi falas, kiam via mondo plej dolĉas.
aphorism by Valeriu Butulescu from Fragmentaro
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
Virino estas kiel vino. Dum ŝi dolĉas, ŝi ne ebriigas viron.
aphorism by Valeriu Butulescu from Fragmentaro
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
Inteligento al-portas nur malfeliĉon sam-kiel al krokodilo ĝia multe-kosta felo.
aphorism by Valeriu Butulescu from Fragmentaro
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
Volo estas kiel rivero. Baru al ĝi la vojon se vi volas, ke ĝi kresku.
aphorism by Valeriu Butulescu from Fragmentaro
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
Kiel facile oni povas erari pezante per man-plato papiliajn flugilojn.
aphorism by Valeriu Butulescu from Fragmentaro
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
Se por mia naskiĝo vi ne petis mian opinion, lasu min morti, tiel, kiel mi scias.
aphorism by Valeriu Butulescu from Fragmentaro
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
Via mem-konsidero kiel centro de universo montras vian punkto-forman malgrandecon.
aphorism by Valeriu Butulescu from Fragmentaro
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
Gloro estas kiel akvo. Plen-glaso satigas vin. Riverego dronigas vin.
aphorism by Valeriu Butulescu from Fragmentaro
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
Sam-kiel riveroj, ni iras laŭ linio de minimuma rezisto kaj nia vivo estas vico da meandroj.
aphorism by Valeriu Butulescu from Fragmentaro
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
Estu modesta, saĝulo! Akra menso estas kiel sabro. Sen sabringo ĝi vundas, eĉ mortigas.
aphorism by Valeriu Butulescu from Fragmentaro
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
Kiel ŝaŭmo. Ĉiam fragila kaj ĉiam supre.
aphorism by Valeriu Butulescu from Fragmentaro
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
En ĉiu infano estas artisto. La problemo estas, kiel oni restu artisto kreskante.
quote by Pablo Picasso
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
Venuso kaj Madono
Ideal' perdita en la nokt' de mond' ne plu estanta,
Mondo kun la pens' fabela kaj parol' de poezi',
Mi vin vidas, aŭdas, sentas, aĵo dolĉa, bela, kanta,
El ĉielo kun aliaj steloj, paradizoj, di'.
Ho Venus', marmoro varma, ŝtonokulo ilumina,
Brako mola kiel penso de poeto-reĝ' dum jun',
Vi estadis la diigo de beleco la virina,
La virino, kiun bela vidas mi ankoraŭ nun.
Rafael' sonĝinte iam la senliman nokton grizan,
Kun animo radiplena kaj kun koro je fabel,
Vidis vin kaj sonĝis tuje la ĝardenon paradizan,
Vidis vin, reĝin' ŝvebanta de l' anĝeloj el ĉiel'.
Kaj li kreis sur la tolon bildon de Madon' Diina,
Kun de steloj diademo, kun mildeca virgridet',
En lum' blonda, kun vizaĝo de anĝelo, sed virina,
Ĉar virino estis ĉiam de anĝelo la portret'.
Tiel mi, perdita en la nokt' de vivo poezia,
Vidis vin, virin' senkora, sen anim', sen amfajrer',
Kaj mi igis vin anĝelo, milda kiel tag' magia,
Kiam tra la viv' dezerta ridas ero da prosper'.
Mi rigardis la vizaĝon vian, palan pro ebrio,
Mi rigardis viajn lipojn, bluajn pro la malvirtec',
Kaj mi kovris vin per blanka vualaĵ' de poezio
Kaj la vian palon vangan mi eknomis senkulpec'.
Kaj mi donis al vi nimbon ĉirkaŭantan la kranion
Kaj la frunton de anĝelo ideala el Eden',
El demon' mi faris dion, el bruaĉo simfonion,
El via rigard' malpura, la okulon de l' maten'.
Sed hodiaŭ la vualo malaperas! Vekiĝinta,
Mia frunto ekmaldormas, pro malvarm' de via kis'.
Mi rigardas vin, demono, kaj la am' estingiĝinta
Min instruas vin rigardi malestime, kun malic'!
Vi similas baĥantinon, kiu ŝtelis kontraŭ leĝo
De sur frunto virgulina verdan mirton de martir',
Virgulino, kies koro estis sankta kiel preĝo,
Dum la koro baĥantina estas longa spasmdelir'.
Kiel Rafaelo kreis bildon de Madon' Diina,
Kun de steloj diademo, kun mildeca virgridet',
Mi ekfaris diinaĵon el pala estaĵ', virina,
Kun malvarma sent' kaj koro plena de venen' kaj ted'.
Ĉu vi ploras, knabineto? Per rigardo elokventa
Vi denove povas ŝiri mian koron de vampir'.
Mi genue falas, kara, kaj mi petas, korpripenta,
Dum mi kisas viajn manojn, la pardonon pro la dir'.
Ne plu! ... La kulpigo estis, kara, nur deklamo,
Kruelega kaj maljusta, sen apogo, nur erar'.
Eĉ demono se vi estus, vi sanktiĝas per la amo,
Kaj adoras mi demonon tiun ĉi, kun blondharar'.
poem by Mihai Eminescu (1870), translated by Petre Firu
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
La Sovaĝaj Cignoj ĉe Coole
'La arboj estas en sia aŭtunbeleco,
La maldensarbarpadoj estas sekaj,
Sub la oktobra krepusko kiam la akvo
Spegulas daŭre ĉielon;
Sur la plenplena akvo inter la ŝtonoj
Are-naŭ-kaj-kvindek cignoj.
La deknaŭa aŭtuno venis sur min
Ĉar mi unue faris I kalkulon;
mi vidis, antaŭ ol mi bone finis,
Ĉio subite pliiĝas
Kaj disigas ruladon en bonegaj elĉerpitaj boksejoj
Sur iliaj bruaj flugiloj.
mi rigardis sur tiuj brilaj estaĵoj,
Kaj nun mia koro estas dolora.
Tiu de All ŝanĝita ĉar mi, aŭdante ĉe krepusko,
La unua fojo sur tiu marbordo,
La sonorilo-ritmon de iliaj flugiloj super mia kapo,
Trod kun pli malpeza paŝado.
Senlacaj daŭre, amanto de amanto,
Ili pagajas en la malvarmaj
Komunikemaj riveretoj aŭ surgrimpas la aeron;
Iliaj koroj havas ne plenkresk aĝaj;
Pasio aŭ konkero, vagas kie ili faras,
Attend sur ili daŭre.
Sed nun ili drivas sur la daŭre akvon,
Mysterious, belaj;
Inter kiuj peladoj ili konstruos,
Proksime de la rando aŭ naĝejo
de kiu lago la okuloj de Delight-uloj kiam mi vekiĝas iun tagon
Por trovi ili flugis foren?
poem by William Butler Yeats
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!